vrijdag, april 24, 2009
Bijwerken
10-1-2008 in De Gelderlander
'Nederlanders zijn niet te nuchter voor fado'
De Portugese zangeres Ana Moura vertegenwoordigt de nieuwe generatie fadista's. Ze is al een aantal malen in Nederland geweest en treedt de komende drie weken ook weer hier op. "Ik ben altijd aan het werk. Dat is mijn fado."
door Hans Bouwman
'Fado is voor mij een wijze van leven. Je leeft voor de fado en hebt respect voor zijn regels en traditie."
Ana Moura (28) zegt het onomwonden. Bij de Portugese zangeres, die de komende weken voor een aantal concerten door Nederland toert, stroomt de fado door de aderen. Voor ze als professioneel zangeres op menig podium de tragiek van het leven bezong, was het al haar levensinvulling.
Ze groeide op in een omgeving waar deze Portugese muziek vaak door de ruimten van het ouderlijk huis in Santarem klonk. "Mijn ouders zongen fado en andere Portugese muziek. En uiteraard werd ook op feesten fado gezongen."
Zelf had ze later meer op met rock en soul. Ze trad ook een tijd op met een rockband. "Ik zong bij die optredens meestal ook een fadonummer en de reacties waren altijd enthousiast."
Ana Moura studeerde muziek, maar gaf er na het tweede jaar de brui aan, omdat het studieritme niet in overeenstemming was met haar levensritme. Haar leven speelde zich hoofdzakelijk in de avonduren af in de fadohuizen. Ze koos voor de fado, die nu letterlijk haar wijze van leven is, want Ana Moura toert een groot gedeelte van het jaar door de wereld voor optredens in Europa, Amerika, Canada, Zuid-Amerika. Tijd voor een levensgezel is er eigenlijk niet. "Ik ben altijd aan het werk. Dat is mijn 'fado' (fado betekent lot, HB)."
Spijt dat ze is gestopt met haar studie indertijd? "Nee."
Fado is een Portugese vorm van melancholische liedkunst. Ontstaan in het begin van de negentiende eeuw bij de Afrikaanse en Braziliaanse arbeiders. Bekende vertolkers van de laatste jaren zijn onder anderen Cristina Branco en Dulce Pontes. Uiteraard mag Amália Rodrigues, de 'koningin van de fado', zoals ze bekend stond, niet worden vergeten.
"De fado is in de loop der jaren wel veranderd. Er zijn nieuwe teksten gekomen waarin zaken worden aangehaald die nu spelen en ook de arrangementen zijn anders geworden."
Dat is mede het werk van Jorge Fernando, die vijf jaar lang Amália Rodrigues begeleidde en daarna jong talent als Dulce Pontes en Ana Moura lanceerde. Dat wil niet zeggen dat Amália Rodrigues passé is; ze vormt nog steeds een inspiratiebron voor Ana Moura.
"Amalia is eeuwig. Zij had alle kwaliteiten die een fadista moet hebben: soul, een goede stem, inlevingsvermogen. Ze durfde het ook aan om nieuwe teksten te zingen, teksten die niemand eerder had gezongen. Wat mijn kwaliteiten zijn? Ik denk vooral de soul."
Moura trad al een aantal keren op in Nederland. Al staan we bekend als nuchtere Hollanders, Ana Moura merkt daar bij haar concerten niets van. "Nee, Nederland is zeker niet te nuchter voor fado. Ze zijn heel nieuwsgierig naar deze muziek en de cultuur. Dat kan ik goed voelen wanneer ik optreed in Nederland en vertel over fado. Nederland is geen zuidelijk land, maar de mensen hier zijn wel heel warm."
Ana Moura woont tegenwoordig in Cascais, circa vijftien minuten van Lissabon en bij veel vakantiegangers bekend om zijn schilderachtige stranden en de Boca do Infernmo, de kratervormige rotsformatie ten westen van het stadje.
Onlangs verscheen haar nieuwe cd Para Além da Saudade (Voorbij het verlangen), de derde na Aconteceu en Guarda-me a vida na mão. Die laatste twee werden allebei met goud bekroond.
In augustus 2006 nam ze, samen met onder anderen Norah Jones en Sheryl Crow, deel aan het Rolling Stones Project van Tim Ries, de saxofonist van de Stones.
Afgelopen juli 2007 stond ze zelfs samen met Mick Jagger op het podium tijdens een concert in een uitverkocht stadion Alvalade in Lissabon waar ze het nummer No expectations zongen.
"De Rolling Stones waren de dag ervoor naar een fadohuis gegaan en hadden me daar horen zingen. Toen Mick Jagger hoorde dat ik bij het concert aanwezig was, heeft hij me uitgenodigd om te zingen. Dat viel nog niet mee omdat ik in een hogere toonsoort zing. Ik was ook erg nerveus. Maar het was wel een geweldige ervaring."
Fadozangeres Ana Moura. Te zien op: 11-01 Amphion Doetinchem, 17-01 Schouwburg Cuijk, 20-01 De Lampegiet Veenendaal, 02-02 Agnietenhof Tiel.
Meer informatie: www.anamoura.com
Rubriek 'Uit met...' door Hans Bouwman, zoals verschenen in bijlage Geniet van dagblad De Gelderlander op 16-4-2009.
Mario Been, voetbaltrainer, analist
Mario Been praat ook graag níet over voetbal
Restaurant
"Mijn favoriete restaurant waar ik altijd ga eten als ik in Nijmegen overblijf, is Bistro De Bok in de In de Betouwstraat. We hebben daar een keer met NEC gegeten en ik moet zeggen dat de biefstuk me is bijgebleven. In Barendrecht, waar ik woon, kom ik graag bij De Olijfboom. Zo'n een of twee keer per week gaan we met het gezin uit eten. Dat kan ook bij Bram Ladage zijn, de bekendste patatboer van Rotterdam. Een andere favoriet is La Borsa aan de Coolsingel."
Café
"Regelmatig leg ik een kaartje bij 't Haantje, dat is een echt Feyenoord-café. Dat is met een vast clubje en dan klaverjassen we of spelen rummy. Het gesprek gaat vaak niet over voetbal. Dat vind ik wel verfrissend en ontspannend. Ik ben een wijndrinker, rood of wit, afhankelijk van wat ik eet. De kleuren zijn in elk geval goed.
"Echt veel in cafés kom ik niet. Vroeger als tiener wel. Dat is niet veel veranderd met de huidige generatie voetballers. Mijn zoon Gianluca – die is 19 jaar en voetbalt in de A-jeugd van Excelsior – gaat ook uit tot drie, vier uur 's nachts. Belangrijk is dat je weet wanneer het kan, dat je op de juiste momenten prioriteiten stelt."
Bioscoop
"Ik ben zo slecht in namen van acteurs. Het is ook al een hele tijd geleden dat ik naar de bioscoop ben geweest. Films die me zijn bijgebleven zijn The green mile en The champ (waarin een ex-bokskampioen zijn zoontje probeert op te voeden, maar ook de titel probeert terug te winnen, HB) met dat kleine ventje. Dat was wel emotioneel. Ja, ik ben een emotioneel mens. Thuis kijken we ook wel naar een dvd'tje, maar meestal trek ik me terug om voetbal te kijken; we hebben meerdere tv's in huis. Van kijken kun je ook een hoop leren."
Theater
"Mijn 15-jarige dochter Jamie zit op de theaterschool in Rotterdam en wil graag zo veel mogelijk musicalvoorstellingen zien. Ik ben een paar keer met haar meegeweest naar The lion king en Tarzan in het Circustheater in Scheveningen. Dat was indrukwekkend met die dierfiguren die links en rechts door de zaal lopen. Verder kom ik weinig in het theater. Ook niet bij cabaret. Ik hou wel van humor en gebruik het ook om serieuze zaken anders over te brengen. Je kunt heel bot zijn, maar het ook met een grap overbrengen. Dan blijft het langer hangen."
Stadion
"Mooiste stadion? De Kuip. Zonder twijfel. Je beleeft het voetbal veel intenser. Dat vond ik als speler al. Als je daar op het veld staat... dan is dat zo indrukwekkend. Er is nog een stadion waar ik dat gevoel als speler had en dat was het Bernabéu-stadion in Madrid."
Sport
"Golfen doe ik graag. Maar daar moet je wel de tijd voor hebben. Je bent buiten, je kunt de zinnen verzetten, praten over andere zaken. Het is voor mij een manier om te ontspannen. Maar ook biljarten, tenissen, alles waar een balletje bij zit. Wanneer ik alleen in het hotel zit, lees ik regelmatig. Ik ben nu bezig met het boek De lerende winnaar van Toon Gerbrands. Boeken over leidinggeven, omgaan met conflictsituaties, vind ik interessant omdat ik daar in mijn vak mee te maken heb. Romans lees ik zelden. De laatste is De Da Vinci Code van Dan Brown geweest."
Museum
"Nee, wat dat betreft ben ik een echte cultuurbarbaar. Ik kan wel dingen mooi vinden. Toen we begin december tegen Spartak Moskou speelden ben ik wezen kijken op het Leninplein en het graf van Lenin."
Stad
"Rotterdam. Waarom? Ja, de Coolsingel, de Lijnbaan... Nu ik volgend seizoen bij Feyenoord ga werken, voelt dat als thuiskomen. Mijn vrouw Astrid gaat wel eens naar Amsterdam omdat ze daar de winkels leuker vindt. Het wordt straks moeilijk voor mij, als Feyenoordtrainer, om mee te gaan. Het is niet anders. Nijmegen vind ik ook schitterend en dat zeg ik niet omdat ik nu trainer bij NEC ben. Maar die oude gebouwen en monumenten. Heel mooi."
Lievelingsplek
"Ja, dat is toch thuis, in een luie stoel voor de open haard."
Een avondje uit met…
"Dat vind ik moeilijk. Ja, ik zou wel met Obama willen praten over de beslissingen die hij moet nemen, op basis waarvan hij dat doet, en over leidinggeven. Maar ja, dat zou ook met Balkenende kunnen. Dan zijn er in elk geval minder beveiligingsmensen."
Rubriek 'Uit met...' door Hans Bouwman, zoals verschenen in bijlage Geniet van dagblad De Gelderlander op 2-4-2009.
Ingrid Rep, directeur Centrum Beeldende Kunst Gelderland
'Meestal ga ik snel door een museum heen'
Restaurant
"Dat is Chinees-Indisch restaurant New King aan de Zeedijk in Amsterdam. Daar heb ik al een paar maal gegeten. Het ziet er niet al te modern uit, maar die gebakken oesters daar! Zo lekker heb ik ze nog nergens gegeten. Ik heb wel een voorkeur voor de buitenlandse keuken, zoals Mexicaans. In mijn tijd bij de vakbeweging had ik regelmatig conferenties, waarbij je dus buiten de deur at. Maar dat was ook niet alles. Helaas komt het er met een drukke baan en als alleenstaande moeder niet van om thuis uren de keuken in te duiken. Wat ik leuk vind is dat ik zie dat mijn oudste dochter ook regelmatig wil koken."
Café
"Veel kom ik er niet. Een leuke plek vind ik Café Vrijdag aan de Velperbuitensingel in Arnhem, of De Kroeg aan de Nieuwstraat. In Dudok aan de Koningstraat spreek ik wel eens af. Ik hou van een goed glas wijn en een hapje en een goede combinatie van muziek en praten. Als je met iemand via gebarentaal moet communiceren, hoeft het voor mij niet."
Concerten
"Het laatste grote concert waar ik ben geweest, is van U2 in Duitsland. En ook Symphonica in rosso met Paul de Leeuw. Daar ga ik vooral ook heen om de sfeer. Mijn muzikale voorkeur ligt meer bij Venice, Racoon, Bruce Springsteen. En via de dochters krijg ik de moderne ontwikkelingen mee. Zo wordt de laatste tijd regelmatig de cd Incredible van Ilse DeLange bij ons thuis gedraaid. Ook klassiek mag ik graag beluisteren. Dat heb ik van thuis uit meegekregen. Mijn vader was een ontzettende liefhebber van klassieke muziek. Van mijn schooltijd herinner ik me nog dat ik onder de indruk was van het verhaal dat de leraar vertelde bij de muziek van de Moldau van Smetana. Prachtig."
Theater
"Van zware stukken van bijvoorbeeld Shakespeare hou ik niet. Ik ben wel een liefhebber van Alex van Warmerdam. Ook cabaret vind ik leuk, bijvoorbeeld van Sara Kroos. Droge humor, dat hou ik wel van. Ik ben ook naar Youp geweest, maar dat heb ik nu wel gezien. En met de kinderen af en toe naar de musical zoals Dirty dancing en Tarzan. Uitgaan is voor mij een uitje, waarvoor je je leuk aankleedt. Uitgaan is voor mij vooral met anderen, met mijn kinderen of met vrienden. Het is voor mij belangrijk om met anderen te kunnen delen en er na afloop over te kunnen praten. Ik ben alleen naar Venice geweest, maar nee, dat is niet zo leuk. Om echt te ontspannen ga ik het liefst een weekje weg. Een stedentrip, of naar de zon. Werk is voor mij belangrijk; ik heb altijd de luxe gehad om dat werk te doen dat ik leuk vind. Dat geeft me veel energie en inspiratie. Het gebeurt ook regelmatig dat ik 's avonds werk of in het weekeinde. Thuis pak ik regelmatig nog de laptop en heb de telefoon bij de hand. Als ik weg ben, kan ik afstand nemen. Bij het lezen kan ik ook opgaan in het boek. Ik lees ook altijd voor het slapen gaan. Laatst heb ik De overgave van Arthur Japin gelezen. Een prachtig boek. Momenteel lees ik – ik lees vaak boeken door elkaar – De kracht van het nu van Eckhart Tolle en De prooi van Jeroen Smit over de afbrokkeling van ABN AMRO."
Museum
"Ik kan niet urenlang staan dromen bij een werk. Meestal ga ik snel door een museum heen. Als dan iets is blijven hangen, ga ik terug om nog eens rustig te kijken of foto's te nemen. Ik ben vooral geïnteresseerd in kunst en design. Ook fotografie heeft mijn interesse, zoals werk van Erwin Olaf. Of fotografe Louise te Poele die een prachtige serie portretten van mensen uit de Achterhoek heeft gemaakt waarin ze de werkelijkheid uitvergroot. Ook het werk van Anya Janssen spreekt me erg aan."
Stad
"Zonder twijfel Amsterdam. Ik voel me daar helemaal op mijn gemak. Er is altijd wat te doen, er zijn altijd mensen en drukte. Die vrijheid van mensen, hoe ze zich kleden en eruitzien, die mix van cultuur, de levendigheid. Ik hou ook van dat Amsterdamse accent; als ik dat hoor kan ik smelten. Ja, ik hou van de grote stad."
Lievelingsplek
"Dat is toch aan de kust, vooral in de herfst en de winter. Heerlijk om op het strand te lopen en uit te waaien. Toen ik in Leiden op school zat, spijbelde ik regelmatig en ging dan in mijn uppie naar het strand om uren te wandelen."
Een avondje uit met…
"Ramses Shaffy. Die man heeft zo'n mooie lieve stem en heeft zulke mooie liedjes gemaakt. Hij heeft ook echt geleefd en veel meegemaakt"
Rubriek 'Uit met...' door Hans Bouwman, zoals verschenen in bijlage Geniet van dagblad De Gelderlander op 22-1-2009.
Emile Roemer geniet van pilsje bij hardrockfestival
Café
"Soms ga ik na het werk in Den Haag met een collega naar een bruin cafeetje om de hoek: De Paraplu. Het ligt eraan met wie ik nog een pilsje ga pakken, maar vaak gaat het niet alleen over het werk. Als het iemand is die ook kinderen heeft – ik heb twee dochters van bijna 18 en 20 jaar – dan gaat het al snel daarover."
Restaurant
"Voor mij is uit eten niet even snel ergens wat eten. Maar de tijd ervoor nemen, er een uitje van maken. Dat doet ik het liefst met het gezin. Als we op de fiets gaan, zodat je een wijntje kunt drinken, gaan we naar eetcafé 't Drummerke, hier in Sambeek. Gaan we met de auto, dan maakt het niet waar we heen gaan. Een favoriet restaurant in Den Haag? Nee."
Bioscoop
"Ik hou van Nederlandse films.Zo ben ik naar Alles is liefde geweest en onlangs naar Oorlogswinter; het boek van Jan Terlouw heb ik als kind gelezen. Geschiedenis heeft mij altijd geïnteressseerd. Op school kon ik in de lessen wel een etterbakje zijn, behalve bij geschiedenis. Ook de oorlog heeft altijd mijn belangstelling gehad; oorlogsmusea trekken me zeer. Dat heb ik van thuis uit meegekregen. Mijn vader lag bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog gemobiliseerd in Groesbeek. Thuis werd daarover gesproken; over het verzet, waarin hij ook heeft gezeten, heeft hij thuis nooit veel verteld, wel altijd de mooie verhalen, zoals die keer dat ze een paar dagen voor de executie werden bevrijd."
Sport
"Ik ben een Feyenoordsupporter. Omdat mijn ouders uit Rotterdam-Zuid komen heb ik toch iets met die stad. M'n vader werd door 'Wimke de Körver' (Wim Hendrix, de oprichter van Hendrix' Voeders, het tegenwoordige Hendrix UTD in Boxmeer, HB) naar Boxmeer gehaald waar ik ben geboren. Mijn moeder woonde op een steenworp afstand van het Feyenoordstadion. Veel ga ik niet kijken, maar één of twee keer per seizoen kom ik wel in De Kuip. Zelf voetbal ik zaterdags bij de veteranen van Sambeek."
Theater
"We gaan meestal naar de voorstelling van de plaatselijke Boxmeerse toneelvereniging. Ik zou meer willen zien, maar het ontbreekt aan tijd. We zijn wel onlangs met het gezin in Apeldoorn naar de musical Joseph geweest. Met vooraf lekker eten. Zo maken we er een uitje van. Eigenlijk geniet ik, nu ik een paar dagen in de week niet thuis ben, nóg meer van het samen met het gezin iets doen. Dat maakt het nog meer bijzonder."
Concerten
"Muziek is voor mij een manier om te ontspannen. Als kind speelde ik piano en blokfluit en later heb ik mezelf saxofoon leren spelen. Ik zou meer willen oefenen, maar die tijd hè? Ik speel wel in een 'joekskapel' (plezierbandje, HB). Met carnaval zijn we nog actief geweest. Ook naar muziek luisteren ontspant me. Als ik naar Den Haag ga met het openbaar vervoer zit ik vaak met oortelefoontjes in stukken door te nemen. Op mijn mp3-speler staat vooral hardrock van onder meer Iron Maiden, AC/DC, maar ook wel muziek van U2, Genesis en James Brown.
"Een paar keer per jaar ga ik naar concerten, dat kan klassiek zijn maar ook een goede jazzband of pop, zoals Lionel Richie en Marco Borsato. Met vrienden gaan ik een aantal keer per jaar naar hardrock. De kaartjes voor Metallica, in juni in Nijmegen, zijn al besteld. Lekker, pilsje in de hand. Niet helemaal vooraan hoor, en crowdsurfing zie je mij niet doen."
Carnaval
"Tot vorig jaar was was ik regisseur, of zoals wij zeggen bendeleider, van de zittingen van de Sambeekse carnavalsvereniging De Knoepers. Omdat mij nu als Kamerlid de tijd ontbreekt om dat goed te doen, ben ik gestopt. Ik werk wel mee met een act. Dit jaar was ik meneer pastoor. In de act heb ik samen met een 'agent' de Sambeekse vrouw van het jaar bekendgemaakt. Mensen die zich inzetten voor de gemeenschap en het verdienen om in het zonnetje gezet te worden."
Lievelingsplek
"Thuis. Als ik een paar dagen in Den Haag ben geweest, verlang ik weer naar huis. Om te ontspannen, gewoon lekker op de bank. Maar ik geniet ook erg van een boswandeling hier in de buurt. Ik ben een 'vogelman'. Waar ze niet aan moeten komen, is het weekje Texel in het voorjaar. De Kamer heeft dan reces. We gaan dan met z'n vieren heerlijk uitwaaien op het strand, wandelen."
Rubriek 'Uit met...' door Hans Bouwman, zoals verschenen in bijlage Geniet van dagblad De Gelderlander op 22-1-2009.
Frans Duijts ontspant met een potje biljarten
Restaurant
"Ik hou van lekker eten. En het liefst met geliefden of vrienden. Een paar uur even ontspannen en lekker natafelen. Mijn favoriete restaurant is de Zoelensche Brug in Zoelen. Ik durf zonder meer te stellen dat ze daar de lekkerste zeetong van Nederland hebben. Een echte visliefhebber ben ik niet, maar die zeetong is heerlijk en een harinkje happen mag ik ook graag doen. Bij Bistro de Buurvrouw in Tiel kom ik ook regelmatig. Onderweg naar een optreden is het toch vaak een snelle hap: een frietje of een bal gehakt."
Café
"Naar het café ga ik vooral om een potje te biljarten met m'n vader of met vrienden. Dat is voor mij echt ontspannen. Een boek lezen kan ik niet: dan zit ik ondertussen aan andere dingen te denken en dan schieten mijn gedachten alle kanten op. Voor lezen ben ik veel te onrustig. Bij biljarten ontspan ik echt. Vaak gaan we naar een café in Eck en Wiel of Kesteren. Er is wel wat veranderd nu ik een beetje bekend begin te worden. Vroeger ging ik naar het café, reserveerde een biljart en dronk een pilsje aan de bar. Als ik nu binnenkom is het: hé Fransje, hoe gaat het? Mensen willen ook met me op de foto. Dat vind ik wel leuk."
Bioscoop
"Sporadisch ga ik naar de film. De tijd ontbreekt me. Ik werk overdag in de zaak en 's avonds is het vaak een optreden of televisieopnamen. Laatst zijn we wel met een man of zes naar de nieuwe James Bond geweest. Daar ben ik wel een liefhebber van. En daarna gezellig naborrelen. Hooguit twee keer per jaar ga ik naar de bioscoop. Thuis staat de tv altijd aan. Mijn vrouw Marloes kijkt graag naar detectiveseries en dan kijk ik wel mee."
Concerten
"Als ik naar een concert ga, is het van een collega. Zo ben ik bij René Froger in de Agnietenhof in Tiel geweest, Guus Meeuwis in Eindhoven, Jan Smit in Ahoy', Marco Borsato in GelreDome. Ik zie mensen bij optredens in het land en dan word je regelmatig gevraagd om eens naar een concert te komen. Ik leer daar ontzettend veel van. Vooral hoe ze omgaan met het publiek. En hoe ze de stilte pakken in een nummer. Voor mij als zanger is belangrijk: plezier in je werk en lekker jezelf blijven. Ik kom wel eens collega's tegen, vaak ook beginnende artiesten, die je je succes en media-aandacht misgunnen, dat ik denk: doe normaal. We gaan allemaal naar het toilet en we moeten allemaal eten."
Museum
"Ha, het Flipjemuseum in Tiel. Nee joh, een museum is niks voor mij. Om uren naar schilderijen te kijken. Daar ben ik te onrustig voor. En tijd ontbreekt met het werken in ons bedrijf en optreden. Dat is nu fiftyfifty en dat wil ik zo houden. Ik ben begonnen in het drive-ingebeuren en zingen op bruiloften. Niet alleen Nederlandstalig, maar ook nummers van Roy Orbison en Elvis Presley. Later ben ik gaan optreden als André Hazes- lookalike. Nu heb ik eigen werk. Tegenwoordig schrijf ik ook mee. Ik kan geen noot lezen, maar dan neurie ik en de toetsenist speelt het na. Het is de laatste jaren ontzettend snel gegaan met twee albums en zes singles. Ik treed zo'n 250 keer per jaar op. In het GelreDome heb ik voor de wedstrijd Vitesse-Ajax voor 26.000 man gezongen. Dat is toch ongelooflijk. Waarom het ineens lukt? Het is heel belangrijk dat je mensen om je heen verzamelt die verstand van zaken hebben. Maar voorlopig blijf ik in ons sloopbedrijf werken. Niet meer met de hamer, en puin scheppen doe ik ook niet meer, maar meer de handel en wandel regelen."
Stad
"Amsterdam vind ik een fijne stad. Ik hou vooral van dat knusse kroegenidee. Het is er allemaal wat gemoedelijker. Als je daar tegen iemand aanstoot is het 'sorry'. Hier kun je bij wijze van spreken een klap voor je kop krijgen. Maar ik zou niet in Amsterdam willen wonen. Ik ben geboren en getogen op het industrieterrein en het geeft zo'n vrijheid om daar te wonen. Als ik in een loods met keiharde muziek sta te zingen is er niemand die klaagt. En 's avonds is het zo lekker rustig. Op het platteland zou ik weer níet willen wonen."
Lievelingsplek
"Ja, dat is toch thuis. Lekker op de bank in de woonkamer, beetje klooien met de laptop of met de kinderen bezig zijn. Het is ontzettend druk met de zaak en het zingen, maar ik probeer wel mijn momenten te pakken om thuis te zijn. Ik heb drie meiden, van 3, 2 en 1 jaar. En een grotere trots kun je niet vinden. Dat is het mooiste wat er is. Ja, die kinderen, dat is mooier dan zingen."
Rubriek 'Uit met...' door Hans Bouwman, zoals verschenen in bijlage Geniet van dagblad De Gelderlander op 20-11-2008.
Guido Weijers, cabaretier
'Ik ben geen liefhebber van knutselvoer'
Café
"Omdat ik zaterdagavond altijd mag optreden, kan ik die avond niet uitgaan. Soms doe ik nog wel een drankje in de stad waar ik speel. Er zijn eigenlijk maar een paar momenten in het jaar waarbij ik helemaal losga. Dat is met oudjaar, na twaalf uur, en dan de kroeg in. En tijdens mijn vakanties het liefst met de voetjes in het zand met een drankje erbij. Dan mag de dj de hele nacht doorgaan! Ik ben op zondag en maandag altijd vrij, maar op die dagen is er in het café niet veel te beleven. Ik ga nog wel eens met vrienden op zondagmiddag borrelen in Breda, de plaats met de hoogste kroegdichtheid van Nederland. Het hoeft voor mij niet heel hip te zijn. Café Corenmaet in Breda vind ik een gezellig bruin café. Daar schrijf ik doordeweeks regelmatig aan mijn nieuwe voorstelling. Het rookverbod is prima, al vind ik het wel een erg kromme oplossing: de niet-rokers willen frisse lucht en daarom gaan de rokers naar buiten... huh?
De kroegen in mijn geboorteplaats Boxmeer zie ik maar tweemaal per jaar. Ik ga elk jaar trouw naar de Metworstrennen (een paardenrace die al meer dan 260 jaar wordt gehouden, HB) en de wielerwedstrijd Daags na de Tour. Gewoon met een pilsje langs het parcours. Dat is trouwens ook wel een avond om dronken te worden."
Restaurant
"Ik kom veel te vaak in een restaurant. Voor een voorstelling is dat vaak de makkelijkste oplossing. Het liefst eet ik in een brasserie of eetcafeetje. Die vind ik het gezelligst; ik ben niet zo'n liefhebber van een chic restaurant waar ze van die kleine kunstige hapjes serveren. Knutselvoer noemt mijn vader dat. Helaas heb ik als vegetariër vaak maar keuze uit die eeuwige twee: een groentequiche of een geitenkaassalade. Erg creatief zijn ze meestal niet in restaurants. Mijn favoriete keuken is Thais."
Theatervoorstellingen
"Alle dagen dat theaters open zijn, werk ik zelf ook. Maar heel af en toe heb ik tijd om een collega te bezoeken. Wie ik heb gezien en heel goed vind, is Ronald Goedemondt, een jong talent. Hij is waanzinnig grappig en hij is voor mij dé uitgaanstip voor Nederland.
Naar andere theatervoorstellingen ga ik weinig; van ballet hou ik niet en voor opera heb ik niet het concentratievermogen. Ik ben wel naar Doe Maar in De Kuip geweest, het comeback-concert.
Welke theaters ik fijn vind om te spelen? Zwolle, Leiden en Groningen hebben een mooie oude klassieke zaal. Het Chassé in Breda is voor mij fantastisch. Het is een fabriek met drie zalen, waar 2.500 mensen in kunnen, maar toch is de sfeer er erg persoonlijk. Ik kan er binnenlopen wanneer ik wil en de technici en barmedewerkers kennen me allemaal. Ook treed ik graag op in het Oude Luxor Theater in Rotterdam, waar ik mijn oudejaarsconference opneem. De Schouwburg in Venray voelt als een warm bad, maar ook een klein zaaltje als Gryphus in Vierlingsbeek, waar ik vaak gespeeld heb, is geweldig."
Museum
"In musea kom ik heel weinig; Ik vind de meeste oubollig en saai, ik wil actie! Het is niets voor mij om tien minuten naar drie klodders rode verf op een doek te kijken en dan vervolgens drie kwartier naar een stopcontact omdat ik denk dat dat dan ook wel kunst zal zijn. Ik was vorig jaar in een tempel van de Kama Sutra in India, maar ook daar mocht je alleen maar kijken... boe! Ik vind dat veel mensen uit de kunstscene lijden aan zelfoverschatting. Ik hou er niet van om verheven te doen. Als de mensen de betekenis of de boodschap in mijn voorstelling niet vatten en alleen maar lachen, is dat ook goed. Van dat belerende vingertje hou ik niet. Mensen moeten vooral een topavond hebben en veel lachen."
Stad
"Na Boxmeer heb ik in Den Bosch gewoond, en ook een zomer in Amsterdam en nu in Breda. Breda is de perfecte combi: alle stadse faciliteiten, maar de mentaliteit van een dorp. In Nijmegen kom ik ook graag, een stad met veel intelligente mensen. En Groningen... Daar hebben ze geen sluitingstijden. daar ga ik dan wel vaak stappen tot vijf uur 's nachts!"
Lievelingsplek
"Ik sta heel graag op een podium in een theater. Dat applaus aan het slot van een voorstelling en een zaal die brult van het lachen went nooit... Ik zit ook graag op de racefiets. Lekker een paar uur knallen. iPod op met muziek, stoekende house en dan stampen op die pedalen! Maar mijn echte lievelingsplek is aan de eettafel met vrienden. En dan het liefst bij hen, want zij koken beter."
Rubriek 'Uit met...' door Hans Bouwman, zoals verschenen in bijlage Geniet van dagblad De Gelderlander op 20-11-2008.
Jan Terlouw pikt af en toe een chineesje
Bioscoop
"Ik ben deze week wel naar de première van Oorlogswinter geweest, maar ik ga niet veel meer naar de bioscoop. Dat komt ook omdat ik veel werk en veel buiten de deur ben. Als ik thuis ben is er altijd wel aanloop. We hebben vier kinderen en twaalf kleinkinderen en die wonen allemaal in Nederland. Dus veel uitgaan doen we niet. Als we per se een film willen zien, huren we wel eens een dvd. Ik ben wel een fan van de televisieserie The West Wing, die zich afspeelt in het Witte Huis. Omdat ik zelf lang in de politiek heb gezeten, is het zo ontzettend herkenbaar: de politieke processen, de rol van de publiciteit."
"Ik heb natuurlijk vaak 'officieel' gegeten met wat je noemt hoogwaardigheidsbekleders. Mijn vrouw snakte wel eens naar een wat minder plechtig samenzijn. Toen ik in Parijs woonde (van 1983 tot 1991 toen Terlouw secretaris-generaal was van het CEMT, de Europese Conferentie van Transportministers, HB) heb ik acht jaar veel in hotels vertoefd en dan gaat het er wel een beetje vanaf om regelmatig uit eten te gaan. Af en toe pikken we een chineesje in de buurt. Dat geldt ook voor cafébezoek; als student in Utrecht kwam ik regelmatig in het café voor een pul bier, maar tegenwoordig niet meer, of er nu wel of niet gerookt wordt in het café. Ik vind overigens wel dat als een café-eigenaar zijn zaak als rookcafé wil inrichten om alleen maar rokende gasten te ontvangen, dat zou moeten mogen."
Concerten
"Zelden gaan we voor een concert naar Amsterdam of Arnhem; als je wat ouder wordt, gebeurt dat minder. We gaan wel geregeld naar optredens van onze dochter Pauline die violiste is en in het Metropole Orkest speelt en samen met haar partner, die pianist is, en een celliste het Orion Ensemble vormt. Mijn vrouw speelt cello, heel verdienstelijk, maar ze wil nooit publiek hebben bij haar kwartetten en sextetten. Zelf treed ik ook wel eens op met het Orion Ensemble in literaire concerten waarbij ik poëtische, filosofische verhalen vertel. Samen met de musici neem ik vooraf de muziek door en schijf daar dan zelf de teksten voor: je bent schrijver of niet. Hoewel ik vele jaren in de politiek heb gezeten (Terlouw is Tweede Kamerlid voor D66 geweest, alsook fractievoorzitter, minister en vicepremier, HB) voel ik me nog het meest wetenschapper. Tot m'n 39e ben ik onderzoeker geweest bij FOM - Instituut voor Plasmafysica in Nieuwegein, in MIT het Massachusetts Institute of Technology in de Verenigde Staten en het RIT, Royal Institute of Technology in Stockholm, en ben daarna de politiek ingegaan. Van het zoeken naar de waarheid, naar het zoeken naar het haalbare. Ik ben toen eigenlijk ook gaan schrijven. Dat kwam door mijn vrouw: ik vertelde mijn kinderen toen ze klein waren altijd zelfverzonnen verhalen en zij spoorde me aan die op te schrijven. Ze heeft ze toen naar een uitgever gestuurd en dat resulteerde in het boek Oom Willibrord. Dat was voor kleine kinderen. Daarna volgden andere romans en thrillers, die ik samen met onze dochter Sanne schrijf. We hebben net de vierde thriller naar de uitgever gestuurd. Oorlogswinter uit 1972, waarin ik mijn ervaringen tijdens de oorlogswinter heb beschreven, kent inmiddels de 63e druk. Dat dat boek nog steeds zo goed wordt gelezen, daar ben ik nog steeds verbaasd over."
Museum
"Als we op reis zijn bezoeken we vaak ook musea. Dat hebben we ook in het verleden gedaan als ik voor het werk naar het buitenland moest. Heel indrukwekkend vond ik het Hermitage-museum in Sint-Petersburg waar heel veel Rembrandts hangen. Als we op reis zijn gaan we meestal ook naar een concert. Het laatste wat we gezien hebben is de opera Don Giovanni in Praag, de plaats waar deze opera van Mozart voor het eerst werd opgevoerd."
Stad
"De mooiste stad is voor mij Parijs, de meest indrukwekkende Jeruzalem en de charmantste Amsterdam. Maar ook Londen en Manhattan spreken me erg aan. En Praag is een prachtige stad. Ik ben daar vroeger al eens geweest. Maar dat was in de winter en het was tijdens het communistische regime. Nu, en in de zomer, zie je hoe prachtig die stad is."
Lievelingsplek
"Thuis. Heerlijk om thuis te zijn, met de beesten. We hebben kippen, schapen en koeien. Ik vind het fijn dat ik niet achter de geraniums ben beland en dat ik nog veel kan werken, maar ik verlang altijd weer naar de rust van het eigen huis."
Rubriek 'Uit met...' door Hans Bouwman, zoals verschenen in bijlage Geniet van dagblad De Gelderlander op 23-10-2008.
Lidewij van der Voort, violiste
Restaurant/café
"Ik ga erg graag naar een restaurant, maar een favoriet heb ik niet. Wat ik wel belangrijk vind is dat een restaurant sfeer uitstraalt en in een strak, modern restaurant zul je me dan ook niet snel zien. Ik ga het liefst uit eten met mijn vriend, maar ook met de anderen van Holland Baroque Society ga ik regelmatig naar een restaurant. Als je elkaar alleen maar ontmoet bij optredens en vergaderingen wordt het wel saai. Op een bezoek aan een cafeetje ben ik ook dol. Een leuk café is dat van filmtheater 't Hoogt in Utrecht."
Theater
"Naar het theater zou ik veel meer willen gaan. Het komt er helaas vaak niet van. Bij toneelvoorstellingen kom ik vrijwel nooit; ook dat zou ik vaker moeten doen. Het laatste wat ik heb gezien, en dat is niet eens zo lang geleden in de Amsterdamse schouwburg, is De gravin van Parma in de regie van Ursul de Geer en met Pierre Bokma en Carice van Houten. Dat vond ik erg mooi."
Concerten
"Naar concerten ga ik vaker. Veel vrienden zijn in de muziek werkzaam en dan word je regelmatig uitgenodigd of krijg je kaartjes. Meestal is dat in Utrecht of Amsterdam. De andere leden van Holland Baroque Society spelen ook in andere gezelschappen en dan vind ik het leuk, maar voor mijn vak ook nuttig, om naar die concerten te gaan. Ik hou ook van andere muziekgenres, zo ga ik graag naar jazzconcerten. Michiel Borstlap en Utrechter Bert van den Brink vind ik heel goed. Ook volksmuziek geniet mijn belangstelling en dan vooral de Oost-Europese omdat die een link heeft met barokmuziek. Ik speel zelf geen andere muziek. Voor mij is Beethoven al andere muziek: je speelt met een andere viool, met andere snaren, een andere stok."
Bioscoop
"Als ik naar de bioscoop ga, meestal filmtheater 't Hoogt in Utrecht, is dat voor cultfilms. Een van de laatste films die ik heb gezien is de Franse film Il y a longtemps que je t'aime, een prachtige film."
Museum
"Als ik ergens optreed en ik heb tijd, bezoek ik graag een museum. De belangstelling voor kunst heb ik van huis uit meegekregen: mijn vader is kunstschilder en mijn moeder musicus. Op mijn lijstje van te bezoeken exposities staat Allemaal Engelen in Museum Catharijneconvent in Utrecht. Daar wil ik zeker nog een keer heen."
Stad
"Tot mijn vijftiende woonde ik in Nijmegen, maar daar kom ik niet vaak meer. Ik heb daar ook geen vrienden van vroeger en er is dus weinig dat me nog bindt. Als ik in de omgeving Arnhem of Nijmegen kom, is dat voor een concert of om mijn ouders te bezoeken die in Groesbeek wonen. Na Nijmegen heb ik met veel plezier in Amsterdam gewoond en nu sinds een halfjaar in Utrecht. Utrecht is duidelijk mijn stad. Ik voel me daar erg thuis. Het is niet te groot, het is er gezellig en groen. Met uitgaan wordt vaak bedoeld iets ondernemen en dan vooral 's avonds. Als je met uitgaan ook bedoelt je ontspannen dan is voor mij het ultieme ontspannen een wandeling maken door het bos of langs het strand. Daarom is Utrecht ook zo fijn: in tien minuten ben je in Amelisweerd of De Bilt waar je prachtig kunt wandelen."
Lievelingsplek
"Daar hoef ik niet zo lang over na te denken. Ik ben erg veel weg; zo ben ik deze week in Brugge voor repetities en vijf concerten in de reeks Beethoven integrale met Anima Eterna. Dan is het heerlijk om na zo'n week thuis te komen. Ja, thuis is mijn lievelingsplek."
Rubriek 'Uit met...' door Hans Bouwman, zoals verschenen in bijlage Geniet van dagblad De Gelderlander op 16-10-2008.
Voor Jetty Mathurin is lezen ook beetje uitgaan
Restaurant
"Ik ga niet zo vaak uit eten. Ik ben ook erg kritisch. Het liefste kook ik zelf en ik draai mijn hand er niet voor om om voor zestig personen iets klaar te maken. Dat kan Italiaans zijn, maar ook Surinaams, maar altijd met een 'Jetty-touch'. Zelf houd ik van de Indonesische keuken. Laatst heb ik in Alphen aan den Rijn een oer-Hollandse pot gegeten, boerenkool, en dat was ook heel lekker. Als ik optreed, zorg ik zelf voor de catering. Ik neem dan bakjes met eten mee. Als ik weet dat er een goed restaurantje in de buurt van het theater zit, ga ik daar wel eens voor een voorstelling eten. Bij De Meerpaal in Dronten zit een goede en ook bij de schouwburg in Zwolle."
Café
"Vroeger kwam ik regelmatig in café Kansas in Cuijk; daar traden singer-songwriters op. Daar genoot ik van. Die muziek is eerlijk en komt recht uit het hart. Tegenwoordig kom ik weinig in cafés. Het werk is veeleisend. Als je bekend bent, verdwijnt ook de anonimiteit. De mensen spreken je aan en willen even aandacht. Rustig in een café zitten is er dan niet bij."
Theater
"Ik zou veel vaker naar het theater willen gaan. Nu komt er een wat rustiger periode voor mij met de voorbereidingen voor een nieuw theaterprogramma, dus ik kan nu meer gaan kijken. Als ik ergens optreed verzamel ik flyers om te zien wat er zoal komt. Vooral cabaretvoorstellingen hebben mijn belangstelling. Ik ga niet naar de voorstellingen om me te laten beïnvloeden. Tegenwoordig is het vaak heel snel en heel plat en daar hou ik niet zo van. Ik ben zelf een verteller, ik wil iets vertellen. Ik heb wel veel geleerd van Toon Hermans; ik heb een van zijn laatste voorstellingen gezien en dat heeft me veel opgeleverd. Iedere beweging tijdens een voorstelling betekent iets voor het publiek. Dus rust en timing zijn heel belangrijk. Vooral rust, rust, rust."
Concerten
"Ik kom regelmatig in het Bimhuis in Amsterdam voor jazzmuziek. Geen speciaal soort; ik kan niet kieskeurig zijn omdat ik zelf veel 's avonds werk. Dus ik pak wat ik pakken kan. Onlangs ben ik ook naar Lionel Richie in Gelredome in Arnhem geweest. Mijn dochter Glynis mocht samen met hem zingen in een uitzending van Paul de Leeuw en hij nodigde ons toen uit voor zijn show. Iemand die me van die show het meest is bijgebleven is Alain Clark met zijn vader."
Bioscoop
"Weet je wat het probleem is? Er is niemand die met mij naar de bioscoop wil. Ik schrik, schreeuw, gil. Ik ga zo in een film op. Als iemand van zeshoog naar beneden valt, vraag ik: is ie dood? Maar ik ga wel regelmatig hoor, naar Pathé hier in de Bijlmer. Ik zit ook heel graag thuis te lezen. Met een boek zitten is voor mij ook een beetje uitgaan. Ik ben nu bezig met een behoorlijk pil: Een nieuwe aarde van Eckhart Tolle. Dat is voer voor maanden. Binnenkort ga ik voor een paar dagen naar Suriname en dan gaat dat boek uiteraard mee."
Museum
"Laatst ben ik naar de expositie Black is beautiful in De Nieuwe Kerk in Amsterdam geweest. Aan de hand van schilderijen is te zien hoe de zwarte mens door de eeuwen heen in de kunst is verbeeld. Dat thema boeit me; ik vind het heel belangrijk dat je weet waar je vandaan komt. Mijn voorstelling Zeven is om te lachen, maar het gaat ook om roots, je wortels, weten waar je vandaan komt. Als mensen zich daar meer bewust van zijn, ontstaat er meer begrip voor wat mensen doen."
Stad
"Ik heb iets met Nijmegen. Toen ik uit Paramaribo kwam, heb ik eerst in Oss gewoond en later in Cuijk. Ik heb in Nijmegen gestudeerd. Misschien is het nostalgie dat die stad me wat doet. Maar als je het hebt over favoriete plaats, dan is dat Cuijk, absoluut! Zonder twijfel. Er is een prachtige natuur en ik heb daar gelukkig gewoond. In mijn voorstelling bedank ik op een gegeven moment de Maas. Dat heb ik ook letterlijk gedaan. Nadat we verhuisd zijn naar Amsterdam ben ik op een gegeven moment met mijn kinderen teruggegaan naar Cuijk om op een avond, met een voor ons bekend ritueel, de Maas te bedanken."
Lievelingsplek
"Ja, dat is toch thuis, in de Bijlmer. Ik woon hier mooi in een groot huis, gelijkvloers met een enorm oppervlak, een grote keuken met kookeiland. Er zijn zoveel kleuren, het is er zo warm. Ik woon hier met m'n zus en haar kind en twee kinderen van mijn broer. Maar er komen hier veel mensen over de vloer. Het is hier een zoete inval."
Rubriek 'Uit met...' door Hans Bouwman, zoals verschenen in bijlage Geniet van dagblad De Gelderlander op 19-6-2008.
'Ik kan nog steeds genieten van theater'
Restaurant
"Mijn favoriete restaurant is The Hunting Lodge in Rozendaal. Als je daarheen gaat ben je in tien minuten de drukke stad uit. Je zit daar midden in de natuur in een prachtige omgeving. Ze hebben een internationale keuken, gevarieerd en goede wijnen.
"Ik ben ook dol op Italiaans en daarvoor wil ik noemen Zilli en Trattoria Da Giulio, beide in Arnhem. Ik eet het liefst rustig met vrienden; om met zakenmensen te gaan dineren vind ik moeilijk. Je moet dan geconcentreerd zijn en dan vergeet ik soms te eten.
"In het buitenland? The Mercer in Soho, New York, een ideale plek om te lunchen. Het restaurant heeft sfeer en ligt in een interessante omgeving."
Café
"Ik kom eigenlijk nooit in een café. Nee, ik ben geen caféganger, ook nooit geweest. Waar ik wel eens kom is café-restaurant Verheyden in Arnhem, maar dan meer om met relaties even wat te eten. Maar naar een café gaan om iets te drinken, nee dat doe ik eigenlijk nooit."
Theater
"Ik kom met Introdans veel in theaters in binnen- en buitenland, maar ik ga ook wel zelf naar toneelvoorstellingen kijken. Zo heb ik August, August, August en Midsummernightsdream van het Utrechtse theatergezelschap De Paardenkathedraal gezien. Vooral het theatrale spreekt me aan, met mooie kostuums en er gebeurt veel. Ik zit natuurlijk ook met een beroepsmatige blik te kijken en droom nog wel eens van die onbevangenheid van twintig jaar geleden.
"Maar gelukkig kan ik nog steeds genieten van theater. Ook van Introdans. Bij sommige voorstellingen klopt alles; dat raakt me dan en ik word daar heel enthousiast van.
"Als je het hebt over theatergebouwen, dan noem ik Teatro Colón in Buenos Aires waar we in 2006 optraden tijdens het staatsbezoek van koningin Beatrix. Dat is zo'n prachtig theater, geïnspireerd op de Parijse opera. Maar niet alleen het interieur, ook de omgeving en het exterieur is indrukwekkend."
Concerten
"Het enige concert waar ik elk jaar heen ga is de Mahlercyclus van Het Gelders Orkest rond kerst. Verder ga ik niet naar concerten. Ik geloof dat het laatste populaire concert waar ik geweest ben, 25 jaar geleden was in Londen bij Randy Crawford. Ik was op weg naar een dansvoorstelling en kreeg toen kaartjes aangeboden voor een redelijke prijs. Het was wel leuk."
Bioscoop
"Voor de bioscoop geldt hetzelfde als concerten: ik kom daar zelden. Als ik ga, dan is dat naar het Focus Filmtheater in Arnhem, dat is prima.
"Ik heb een enorme hekel aan al die reclames of pauzes tijdens films, dus op televisie kijk ik zelden naar films. Ik zie meer films op dvd. Zoals Buddha's lost children, die film heeft indruk op me gemaakt."
Museum
"Wij zijn met Introdans veel op reis. Ik probeer altijd wel ergens naar een museum te gaan. Zo was ik onlangs met de groep in Zwitserland en ben in Bazel naar museum Fondation Beyeler geweest. Voor mij is niet alleen belangrijk wat er ín het museum is te zien, maar ook de omgeving speelt een rol en hoe de kunst zich verhoudt tot de natuur. Dat was daar geweldig. Ik heb wel een halfuur op een bankje gezeten en genoten.
"In Humlebaek in Denemarken heb je het Louisiana Museum for Moderne Kunst en in Edinburgh heb je de Scottish National Portrait Gallery. Moderne kunst heeft duidelijk mijn voorkeur. Schilderijen, beelden en ook fotografie. Zo vind ik de foto's van Erwin Olaf, die trouwens ook voor Introdans werkt, prachtig."
Stad
"Mijn favoriete steden zijn New York en Hongkong. De stad New York geeft zoveel energie. Er gebeurt daar zo veel en in een enorm tempo, dat geeft inspiratie. Al die impulsen zorgen voor ideeën.
"In Hongkong is het vooral de grootte en drukte in combinatie met de Aziatische cultuur die zich kenmerkt door servicegerichtheid, beleefdheid, spiritualiteit, dynamiek en snelheid."
Lievelingsplek
"Ik ben heel veel onderweg, bij elkaar zo'n drie maanden per jaar. Dan is thuis een lievelingsplek; even de drukte ontsnappen, je afsluiten, de gordijnen dicht. Lekker. Ja, thuis is goed."
Rubriek 'Uit met...' door Hans Bouwman, zoals verschenen in bijlage Geniet van dagblad De Gelderlander op 15-5-2008.
'Uit eten gaan is voor mij nog steeds luxe'
Restaurant
"De Kas in Amsterdam-Oost is een uitstekende plek om lekker te tafelen. Dat glazen gebouw is herbouwd tot restaurant en kwekerij en je kunt daar rustig zitten en krijgt vers eten uit eigen tuin. Helaas moet je daar wel veel voor betalen.
"In Nijmegen kom ik graag met vriendinnen in tapasrestaurant De Ontmoeting. Eten is daar eigenlijk bijzaak, het gaat daar echt om 'de ontmoeting'. Naar een restaurant gaan is voor mij nog steeds iets bijzonders, een luxe. Een snelle hap vind ik verschrikkelijk. Eten is een moment van rust en ontspanning. Vers is voor mij een belangrijk criterium en er mag geëxperimenteerd worden. Volle borden met grote hompen vlees is niets voor mij. Ik ben meer een liefhebber van de Franse en Japanse keuken."
Theater
"Helaas ben ik het afgelopen jaar wegens ziekte weinig naar het theater geweest. Ik ga dat de komende tijd zeer zeker weer doen. LUX in Nijmegen vind ik een heel prettig plek om te zijn. Die combinatie van theater, bioscoop, eten en drinken is geweldig. Ik denk dat ik regelmatig in LUX kom wanneer ik in Nijmegen woon.
"Wat toneel betreft ga ik graag naar modern toneel met hedendaagse thema's waarmee ik me kan identificeren. Shakespeare hoeft van mij niet zo. In Amsterdam ga ik regelmatig naar voorstellingen van Het Nationale Ballet, zoals Jewels. Prachtig. Ik houd zelf heel veel van dansen. In Amsterdam kwam ik regelmatig in Panama Nightclub om te dansen. Ik zal ook zeker weer in juni naar het Free Your Mind-festival in Arnhem gaan en ook eind mei naar Emporium in Wijchen."
Bioscoop
"Bij films geldt voor mij hetzelfde als bij toneel: het moet herkenbaar zijn. Thema's waarbij ik me iets kan voorstellen. Levensverhalen dus. Vooral Franse films hebben mijn voorkeur. Zo was ik erg onder de indruk van Chocolat met Juliette Binoche. En ook La meglio gioventù, die maar liefst zes uur duurt, heeft indruk gemaakt. Ik ben duidelijk meer een filmhuistype en ook hiervoor zal ik regelmatig naar LUX gaan."
Concerten
"Nee, naar concerten ga ik eigenlijk nooit. Ik ben vroeger weleens naar Janet Jackson geweest, maar dat was vooral omdat die zo goed kan dansen. Ik denk wel dat ik weer ga als ze een concert in Nederland geeft."
Museum
"In musea kom ik vooral met mijn vader Ruud die zelf schildert en exposeert. Zo zijn we naar het Van Gogh Museum en Rijksmuseum in Amsterdam geweest. Ik heb ook The National Gallery in Londen bezocht. Moderne kunst heeft mijn voorkeur, maar niet te abstract. In Stockholm kom ik graag in het Moderne Kunst-museum."
Stad
"Arnhem en Nijmegen vind ik heel leuk; toegankelijk en vriendelijk. Maar Breda, waar ik een tijd heb gewoond, is voor mij een heerlijke stad. Geweldige sfeer, niet overweldigend, bourgondisch, inspirerend en veel groen – zoals het Mastbos waar je uren kunt wandelen. Want ik ben een natuurmens. Ik ga graag wandelen en fietsen langs de Maas. Die natuur miste ik wel in Amsterdam."
Modeplek
"Ja, dat is toch Amsterdam. In Arnhem vind je de mode in studie en opleiding, maar op straat is dat toch in Amsterdam. Daar dragen de consumenten het veel meer uit dan hier in het oosten van het land. Een winkel waar ik regelmatig kom is Raak aan de Leidsestraat in Amsterdam. Je ziet daar heel veel Zweedse mode. Scandinavische merken kenmerken zich door mooie kwaliteit, mooie materialen en vooruitstrevendheid. Jones in Arnhem is ook een mooie zaak. Daar wordt mode met respect behandeld."
Lievelingsplek
"Ik hoop dat dat snel mijn achtertuin van mijn nieuwe woning in Nijmegen wordt."
woensdag, april 22, 2009
Ellen en XL
naar voorstelling 'Durf jij?'van Ellen ten Damme geweest. Veelzijdig dametje. Zingt (nu eens niet hardrock, maar Nederlandstalige luisterliedjes geinspireerd op teksten van Ilja Leonard Pfeiffer), speelt toetsen, gitaar, viool. Vond begeleiding wel iets te statisch, plezier straalde niet van drummer en vibrafonist Jan van Eerd en gitarist Robin Berlijn af (en het moet toch een genoegen zijn om met Ten Damme om het podium te staan). Miste ook wel lijn in het optreden. Het waren mooie liedjes achter elkaar. Duurde niet lang (ruim vijf kwartier). 
