Ramses

Tsja, luisteren maar.

Maud

Het heeft even geduurd, maar ze staat erop. Maud Mulder, die ik in mei heb geïnterviewd voor de rubriek 'Uit met...' in de bijlage Geniet van De Gelderlander. Benieuwd of ze inmiddels met Puck de Lange is uit geweest.

Bijwerken

Net mijn blog bijgewerkt met artikelen die ik heb geschreven. Is aardig rijtje BN'ers. Ze hadden in elk geval iets te vertellen en dat kun je niet van elke BN'er zeggen. Diegenen die weinig te vertellen hebben doen dat meestal op televisie. 

Twitjes en twatjes

Een week van twitteren. Is het verslavend? Nee. Maar wel leuk. Voor mij alleen nog in het 'kleine circuit': familie, vrienden. Mijn beste vriend Ely woont al jaren elders in het land en gelukkig zien we elkaar regelmatig. Onder het genot van een borrel praten we dan over werk, hobby's, relaties, radiomaken, kranten, media, vakantie. Wat je mist als je ver uit elkaar woont zijn de dagdagelijkse dingen, de ditjes en de datjes. En dat kan nu met twitter! Op de hoogte blijven van de twitjes en twatjes, zoals mijn zoon zo treffend verwoordde. Zo weet ik dat Ely een uur te vroeg bij zijn afspraak is, dat hij een item heeft gemaakt voor zijn website www.youtube.com/umagbestkijken, dat hij de garage en auto heeft schoongemaakt, dat Marianne tulpen op de markt heeft gekocht, dat Elmar een ´great show´ had met Rik voor de lokale radio en Stoneford met zijn laptop op schoot in slaap was gevallen. Wie Stoneford is? Geen flauw idee. Iemand die me volgt. En ik volg hem. Een geliefd iemand zou zeggen: Nou en? Ja, niks nou en. Als je dat soort prietpraat niet had is er niks aan de hand. Maar prietpraatjes, twitjes en twatjes , zijn wel leuk. Voorlopig twitter ik nog even door. Wie wil volgen: www.twitter.com/hansinwijchen. 

Lieveling

Net terug van Frans Duijts. Aardige jongen. Nu het verhaal nog uitwerken. Heb ook zijn laatste cd gekregen met daarop zijn deze week verschenen single 'Lieveling'.

Frans

Nu het is geen Maud geworden, maar Frans. Nee. Niet die van Maris, maar van Duijts. Onze nieuwe Nederlandse volksheld, de nieuwe André Hazes. Kijken hoe zijn uitgaansleven eruit ziet.

Maud

Dit weekeinde stond in het teken van in contact komen met Maud. Nu wil elke vent dat wel, maar ik wil haar spreken voor de bijlage Geniet van De Gelderlander. Hopelijk laat ze maandag wat horen.

Google

Mooi. Via 'Verzenden naar' op de Google-werkbalk nu ook eenvoudig berichten plaatsen op je blog. Voorheen handigheidje gebruikt bij Firefox, maar sinds die internetbladeraar op mijn computer voor problemen zorgt, weer overgegaan op IE. Zie dat ik dit jaar nog niet een keer een berichtje heb geplaatst. Maar zoals mijn oudste zoon laatst al fijntjes opmerkte: wie merkt dat? Zou er nu echt niemand zijn die mijn blogje leest?

Ontroerend

Het is toch mooi als je dochter danst op jouw favoriete muziekstuk. Nee, dan heb ik het niet over een verjaardagspartijtje waar dochterlief parmantig haar danspasjes zet. Nee, ik heb het over een dochter die professioneel danser is en in een voorstelling danst op Trois Gymnopédies van Erik Satie. Al 28 jaar geleden kocht in bij Harrod's in Londen een cassettebandje van pianist Peter Lawson die Satie speelde. Nu kwam deze prachtige muziek terug in Squares van Hans van Manen in het Kerstgala van Introdans. Indrukwekkend die combinatie van de haast serene muziek, dansers in witte pakken, het fluorescerende licht.
En dan mijn dochter! Zij toonde zich heel wat gedisciplineerder dan die onverlaat van een puber die hinderlijk met een zakje snoep zat te kraken. Nadat hij weer een dropje, mintje of nootje had gepakt verzocht ik hem vriendelijk, doch zeer dringend om daar even mee te stoppen. Een mevrouw die achter mij zat voegde na afloop van het stuk de moeder ook nog toe: 'Mevrouw, ik wil dat u er zorg voor draagt dat uw kind niet meer kraakt!.'
Van dat laatste heeft mijn kind geen last: wat een prachtige, fraaie bewegingen. Vérine, ik ben trots op je!

Lief dagboek

Lief dagboek, wat heb ik je verwaarloosd de afgelopen maanden. Zo zou ik dat vroeger geschreven hebben. Als ik een dagboek had gehad, uiteraard. Feit is wel dat ik niets gemeld heb sinds begin november. En er zijn toch aardige dingen gebeurd.

Meet & Greet

Het is alweer een tijdje geleden dat ik 'geblogd' heb. Vaak laat thuis, redelijk de pijp leeg. Iets gebeurd wat het vermelden waard is? In elk geval dat ik weer getennist heb sinds een jaar of twee. En dat viel niet mee. Het ruggetje deed behoorlijk zeer. De tweede keer ging het al weer een stuk beter. Ja, dat de buitenbaan nu dichtgaat, kan ik niet helpen. Kort seizoen. Het concert van Margriet Eshuijs en haar band in De Weijer in Boxmeer was aangenaam. Vooral de akoestische uitvoering van Black Pearl was geweldig. Ik vind Margriet toch het beste in de wat stevigere nummers, als ze haar strot kan opentrekken. Purper heb ik maar overgeslagen.
Gisteren was het Venice-tijd. Prachtige band, prachtige muziek, prachtige samenzang. Kortom een topband. Met bijna net zo veel plezier heb ik na afloop gekeken naar Meet & Greet. Handtekeningetje, fotootje, knuffeltje. Nee, geen gillende bakvissen, volwassen vrouwen en mannen. En allemaal denken dat Pat, Mark, Kip en Michael (ja, iedereen praat over ze alsof ze al jaren huisvrienden zijn) zoooo blij zijn hen weer te zien. Terwijl die mannen na weken toeren waarschijnlijk naar huis verlangen om gewoon lekker bij moeder de vrouw te zitten. Nu ja, met uitzondering van Mark dan.

Van Bach tot Peters

De week uitstekend afgesloten met prachtig concert van Holland Baroque Society in St. Martinuskerk in Cuijk. Bijna twee uur lang genieten van wonderschone muziek van Rebel, Vivaldi, Marcello en uiteraard de grote meester zelf: Bach. Het is niet alleen de energiegevende muziek die de avond aangenaam maakte; het is ook een genot om te zien met hoeveel plezier de musici van het gezelschap spelen. Een voordeel als je bijna vooraan zit. En dan die inspirerende gastspeler en projectleider van Passie van/voor Bach: Alfredo Bernardini. Een gezelschap dat het verdient gehoord en gesteund te worden: www.hollandbaroquesociety.com.
Een prima weekslot dus; een week waarin ik sprak met Elsbeth Cochius, een van de topkunstenaars in Nederland op het gebied van linosnedes. Verder weer even bijgepraat met Maarten Peters, muzikant. Ik hou me maar steeds voor dat ik aan de wieg van zijn carriere heb gestaan. Als dertienjarig jongetje kwam hij met de gitaar onder zijn arm, achter op de fiets van zijn broer, naar de studio van ziekenomroep Radio Radboud. Ik was daar toen een van de presentatoren van Vrijuit, een programma waarin we regionale artiesten ontvingen. Maarten trad daar voor het eerst op. Met zelfgeschreven liedjes die nog geen naam hadden. Hij is een van de artiesten die we in de loop der jaren het vaakst vroegen voor een optreden. Nu bijna dertig jaar later is hij een gewaardeerd muzikant en vooral tekstschrijver, en partner van Margriet Eshuijs met wie ik maandag praat over haar nieuwe cd In concert.
Oh ja, van de week ook nog gevraagd om een lezing te geven over heiligen! Dat naar aanleiding van de serie die ik voor De Gelderlander heb geschreven.

Kunstenaars

Gisteren weekenddienst voor De Gelderlander gehad. Zondags gesproken met Thijs Bastiaans in Boxmeer. Hij had een feestje te vieren omdat hij al twintig jaar een galerie heeft. Jonge moderne kunstenaars krijgen bij hem de kans te exposeren. Voor de jubileumtentoonstelling heeft hij kunstenaars uitgenodigd die in de afgelopen twee decennia bij hem werk tentoonstelden. Zoals Han Klinkhamer en Rolf A. Kluenter. Het moderne werk spreekt me niet aan. Ik zie vaak niet meer dat een doek met verf erop. Enige emotie roept het niet bij me op.
Voor donderdag heb ik een afspraak staan met Elsbeth Cochius. Deze Enschedese kunstenares maakt onder meer linosneden. Wat ik tot nu toe gezien heb vind ik mooi.

Redelijk rustig

Een redelijk rustig weekje. Ook doordat de werkgroepen tabloid bij De Gelderlander even op non-actief staan in verband met de acties. Een interview met Ivo Niehe gaat niet door, ook omdat de theatershow in Cuijk is afgelast: het is volgens de artsen voor de 81-jarige John Kraaykamp sr. te inspannend om nog een avondje praatshow in het theater te doen.

Wel met Tineke Steenbrink gesproken in verband met het concert van Holland Baroque Society volgende week. Thema: Passie van/voor Bach. Ik kijk er nu al naar uit.

Enerverend

Gisteren een enerverend dagje. Eerst bijeenkomst van de werkgroep Eindredactie van De Gelderlander. Vervolgens plenaire vergadering waar het besluit werd genomen om actie te gaan voeren tegen de voorgenomen ontslagen en reorganisatie bij de Wegener-dagbladen. De medewerking aan reorganisatie en tabloid wordt opgeschort, dus de werkgroep maakt even pas op de plaats. In november een krant met witte plekken en op 30 november staken. En derhalve op vrijdag 1 december geen krant. Ik ben het niet op alle punten eens met de actie (je moet de lezer niet lastigvallen met jouw sores), maar het psychologisch effect van het besluit (behoorlijke eensgezindsheid, solidariteit, het gevoel dat er niet met je te sollen valt) is dermate groot dat ik voorgestemd heb.
's Middags vergadering in Den Haag met twee auteurs van TremaDigitaal. Na afloop eten in een van de vijf restaurants van de horeca-afdeling van roc Mondriaan. Prima voor een schappelijke prijs. Leuk, alles had met appels te maken: van voorgerecht tot nagerecht. En weleens warme appelsoep gehad?

Bangkok

Het lijkt wel of er de afgelopen dagen niets is gebeurd. Toch wel, ik heb het alleen nog niet geblogd. Lelijk woord overigens. Kan beter. Dochter zit momenteel nog in Bangkok. Had daar woensdag voorstelling met Introdans tijdens festival. Zelfs een paar deelnemers aan de Thai Open tennistoornooi (Henman, Safin), die bij de dansers in het hotel zitten, kwamen tussen het ballen slaan kijken.

Opnieuw beginnen

Had ik net een paar weken een weblog, ben ik nu al weer overgestapt naar een ander. Van Wordpress naar Blogger. Waarom? Omdat ik dit een veel gebruiksvriendelijker blogprogramma vind. Eerst maar even de boel overzetten. Heb ik het mooi bij elkaar.

Premiere

17-09-2006

Zaterdag de 16de staat in het teken van de première van Make love, not war van Introdans.

Bij dit dansgezelschap is mijn dochter, na een jaar stage, in augustus begonnen als lid van de tableau de la troupe. Haar eerste baan! En wat voor een. Een trotse vader ziet haar in twee van de drie stukken: Gilles en De Groene Tafel. Vooral het eerste is prachtig. Het tweede, ik wil het statementballet noemen, is van Kurt Jooss en uit 1932. Het is een zeer beeldend weergegeven waarschuwing voor het opkomende nationaal-socialisme. De afterparty was zoals altijd zeer warm. In de ontvangstruimte boven in de Arnhemse schouwburg worden haast nog meer zweetdruppeltjes vergoten dan de dansers op het podium hebben gedaan.

Druk, druk, druk

15-09-2006

Druk, druk, druk. De overgang naar tabloidformaat van De Gelderlander vraagt veel voorbereiding en veel werkgroepoverleg. Ik zit in de werkgroep eindredactie en de diverse subwerkgroepjes. Gistermorgen interview gehad met Ernst Jansz.
Aardige vent. Niks geen poeha of sterallures. Aanleiding het verschijnen van zijn nieuwe cd en boek en zijn theatervoorstelling, getiteld Molenbeekstraat.
’s Middags overleg bij NijghVersluys over de competentiecheck op internet, waar ik een van de auteurs van ben. Daarna langdurig overleg TremaDigitaal, een onderwijsmethode op internet waar ik als eindredacteur betrokken bij ben.
En vanmorgen weer subwerkgroepoverleg bij De Gelderlander. En daarnaast nog een beetje werken.

Boeken

03-09-2006

Vandaag in Utrecht geweest bij de grote boekenbeurs in de Jaarbeurs. Druk, druk, druk. Ook omdat Blokker zijn driedaagse uitverkoop had. Aantal door mij gekochte boeken valt mee: 2 over ruimtevaart, 1 over psychologie, en 1 over reclametaal. Voor mijn doen een magere oogst. Maar ja, ik ben er niet minder bij om.